معنی علی صنعانی - جستجوی لغت در جدول جو

علی صنعانی

لغت نامه دهخدا

(عَ یِ زَ)

ابن محمد حسین زنجانی. متکلم و شاعر متوفی در سال 1136 هجری قمری او را ارجوزه ای است در علم کلام. (ازمعجم المؤلفین از اعیان الشیعۀ عاملی ج 42 ص 85)
ابن هارون زنجانی. مکنی به ابوالحسن. وی از مؤلفان اخوان الصفا بود و ذکر او در تاریخ الحکماء قفطی آمده است. رجوع به تاریخ الحکماء قفطی ص 83 شود

لغت نامه دهخدا

علی صنهاجی

(عَ یِ صُ)

ابن یحیی بن تمیم بن معز صنهاجی. از امرای افریقیه. وی امیری شجاع و باحزم و دوراندیش بود و در سال 509 هجری قمری پس ازوفات پدرش به امارت رسید و به ’مهدیه’ رفت و در آنجا اقامت گزید و تونس را نیز که در دست یکی از امرا بود تسخیر کرد و خیال داشت که با ’روجردوم’ امیر صقلیه (سیسیل) نیز بجنگد که مرگ او را مهلت نداد و در سال 515 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی از الخلاصهالنقیه ص 50 و ابن الوردی ج 2 ص 28 و ابن خلدون ج 6 ص 161 و البیان المغرب ج 1 ص 306 و اعمال الاعلام ص 33)
ابن سعید بن حمامۀ صنهاجی (شیخ...) او راست: البیان فی معرفه الاوزان. (از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 264)

لغت نامه دهخدا

علی سنجانی

(عَیِ سَ)

ابن اسماعیل بن زین العابدین حسینی سنجانی غروی. ملقب به محدث و مکنی به ابوالفضائل. از شعرا و فقهای اواخر قرن 13 هجری قمری بود. او راست: حملات اللیث، در رد اصولی ها. که آن را در سال 1295 هجری قمری پس از بازگشت از سامراء، بنام حاج احمد میرزا لکهنوی نگاشته است. و او را دیوان شعر و برخی تألیفات دیگر است. (از الذریعۀ آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 739)
ابن قاسم خوافی سنجانی. مکنی به ابوالحسن. وی ادیب وشاعر بود و کتاب العین را خلاصه کرده است. (از معجم الادباء چ قاهره ج 14 ص 104 و چ مارگلیوث ج 5 ص 298)

لغت نامه دهخدا

علی فقعانی

(عَ یِفَ)

ابن علی بن محمد بن طی فقعانی عاملی. مکنی به ابوالقاسم. فقیه بود و در هفتم جمادی الاولی سال 855 هجری قمری درگذشت. او راست: 1- تعلیقاتی بر المسائل الشهیدیه. 2- رساله ای در عقود و ایقاعات. 3- المسائل الفقهیه، که به ’مسائل ابی طی’ مشهور است. و فقعانی منسوب است به ’فقعیه’ و آن قریه ای است در ساحل صور در لبنان. (از معجم المؤلفین از ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 475 و فوائدالرضویۀ عباس قمی ج 1 ص 314)

لغت نامه دهخدا

علی بنانی

(عَ یِ بَ)

ابن حکم بنانی، مکنّی به ابوالحکم. محدث بود و ابوالاشهب از او روایت کرد. و نیز رجوع به ابوالحکم (علی بن...) شود

لغت نامه دهخدا

علی عنانی

(عَ یِ عِ)

مصری (دکتر علی...). وی از دارالعلوم و از دانشگاه قدیم مصر فارغ التحصیل شد و فلسفه وزبانهای شرقی را در آلمان خواند و به مصر بازگشت و به استادی دارالعلوم منصوب شد و نیز بازرس کل فلسفه در وزارت فرهنگ گردید. و در سال 1359 هجری قمری درگذشت. او راست: الحیاهالاقتصادیه الالمانیه اثناءالحرب الحاضره (سنه 1914 م). (از معجم المؤلفین ج 7 ص 160)

لغت نامه دهخدا

علی کنانی

(عَ یِکِ)

ابن محمد بن علی بن عبدالرحمان بن عراق شامی حجازی شافعی کنانی. مشهور به ابن عراق و ملقب به سعدالدین. رجوع به علی حجازی (ابن محمدبن...) شود

لغت نامه دهخدا

علی کنانی

(عَ یِ کِ)

ابن محمد بن عمیر نحوی کنانی. مکنی به ابوالحسن. وی از یاران محمد بن حسن بن مقسم بود و در سال 416 هجری قمری امالی ثعلب را از او روایت کرده است. (از معجم الادباء یاقوت چ قاهره ج 14 ص 245 و چ مارگلیوث ج 5 ص 378)
ابن ابراهیم کنانی فیجاطی. مکنی به ابوالحسن. متوفی در سال 720 هجری قمری او راست: التکمله المفیده لحافظ القصیده الشاطبیه فی القرأات. (از کشف الظنون ص 649)
ابن محمد بن صائغ کنانی. متوفی در سال 680 هجری قمری او راست: شرح جمل ابوالقاسم زجاجی. (از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 604)
ابن محمد بن محمد بن علی بن احمد بن حجر عسقلانی مصری کنانی شافعی. مشهور به ابن حجر. رجوع به علی عسقلانی شود

لغت نامه دهخدا

علی صنعانی زیدی

(عَ یِ صَ)

ابن صالح بن محمد بن علی بن ابی الرجال صنعانی زیدی. مکنی به ابومحمد و ملقب به قاضی جمال الدین. از شعرای اواخر قرن یازده و اوایل قرن دوازدهم هجری قمری بود. وی معاصر ضیاءالدین یوسف، مؤلف ’نسمهالسحر فیمن تشیع و شعر’ و در سال 1111 هجری قمری در قید حیات بوده است. برادرش احمد بن صالح مؤلف ’مطلع البدور’ است. او را دیوان شعری است. (از الذریعۀ آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 743 از نسمهالسحر فیمن تشیعو شعر ضیاءالدین) (از معجم المؤلفین ج 7 ص 110)

لغت نامه دهخدا

معنی علی صنعانی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما